Ի՞ՆՉ ԵՆՔ ՈՒԶՈՒՄ, ԵՎ ՈՒ՞Ր ԵՆՔ ԳՆՈՒՄ

Տեսանյութեր   Հատուկ   ՁԵՐ   համար…

ԽՃԱՆԿԱՐ,   ՈՐԸ   ՄԵՐ   ԻՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆՆ  Է 

ԽՈՆԱՐՀ    ՀԵՐՈՍՆԵՐ

 

Խոնարհ   հերոսներ   մեր   ազատամարտի`

Դուք   ճաշակեցիք   հայոց   փորձության   դառը   գավաթը,

Նետվեցիք   անվախ   ընդդեմ   թշնամու`

Զոհաբերելով   ընտանիքն   անգամ:

Դուք   չվարանեցիք   եւ   ոչ   մի   վարկյան`

Կանգնեցիք   պաշտպան   ապառաժի   պես,

Զարկեցիք,   զարկվաք,   սակայն   մեզ   բերիք

Հայոց   ցնծության   գարունները   վառ,

Տարաք   հաղթանակ   այս   գոյապայքարում,

Մինչդեռ   ժամանակն   այլ   բան   է    ասում,

Երեկվա   վիշտը   մնաց   անցյալում,

Պատերազմի  մասին   իսկ  ո՞վ   է   հիշում...

Հերոս   է   ահա   Կամոն   փառապանծ`

« Բլոգ »   է   հիմնել   ազգին   նվիրված: (KAMOBLOG )

Ժամանակների   այս   հողմապտույտում

Թացն   էլ   չորի   հետ   այրվում   է,  գնում:

Նոր   « հերոսների »  հսկա   բանակում

Երեկվա   քաջին   իսկ   ո՞վ   է   հիշում...

Բարեգործների   անուն   վաստակած

Կերպարներ   ունենք   « ազգին  նվիրված »,

Իսկ   ապառաժը   մեր   ազատամարտի,

Մի   փոշեհատիկի   արժեք   էլ   չունի:

Տեսա՞ր`  ժամանակն  իրենն  ասաց...

Երեկվա   դասալիքը   հերոս   է   հարգված,

Անիվը   պատմության   չես   կարող   շրջել.

Դավաճաններից   չենք   կարող   պրծնել`

Դավաճանը   մեր  խաչն  է  անբաժան`

Դա   ես   չեմ   ասել`  հնուց   է   ասված:

Վախկոտը,   ավա՜ղ,  կեղծ   հերոս   դարձած`

Երկրի   գահին   է   այսօրով   բազմած,

Գեներալներով   ձեր   հերոսացրած`

Շքահանդեսի   առջեւն   են   կանգնած`

Կարծես   երեկվա   մեծ   հաղթանակների

Փառապանծ   հերոսը   հենց   իրենք   լինեն...

Միշտ   օտարներին   մատնացույց   արել,

Թե   հայոց   պատմության  էջերն   են   կեղծել,

Ցավոք,  այսօր   այրերը   երկրի

Իրենք   են  գրում   էջերը   ստի,

Հայոց  պատմության  էջերն  են  կեղծում`

Եւ   հերոսացած  անցյալն  են  կերտում:

Իրենց   մասին   էլ  գրքեր  են  գրում`

Ձոներ  եւ  երգեր,  տաղ   ու   շարական,

Հերոս   կարգելով   երեկվա   բոզին`

Խաբում   են   ազգի   եկող   սերունդին,

Ու   իրական   հերոսին,  ավա՜ղ,  տալով   ոտնատակ:

Խոնա՜րհ   հերոսներ,  բարի   եք   այնքան,

Որ   մայրը   թշնամու    հարգում   էր   անգամ,

Որ   ազատամարտի   հերոսի   առջեւ

Գալիս   էր   ծնկի   ու   ձեռքն  համբուրում,

Մինչդեռ   երեկվա  հերոսներն   այսօր`

Դարձել   են   մի   լուռ   թափառ   ճգնավոր:

Երկրիդ   այրերը   Ձեզ   դավաճանեցին

Ու   սուր   դաշույնը   թիկունքդ   խրին,

Ճակատից   հեռու`  առանձնասենյակում,

Իրենց   հերոսական   անցալն   էին   կերտում,

Ու   ժամանակը   իզուր   չեն   վատնել`

Այսօրվա   օրով   « հերոս »   են   դարձել,

Կուրծքը   զարդարել   փառքի   նշանով,

Եւ   հերոսական   սուտ   պատմություններով`

Ինչ   որ   չարեց   բանակը   թուրքի,

Արեցին   դավադիր   այրերը   երկրի:

Խոնարհ   հերոսնե՛ր,   այնքա՜ն  խոնարհ   եք,

Որ    լուռ   ու   անձայն  ձեր   խաչն   եք   տարել,

Պատառն   եք  մուրում` ձեր   իսկ  գոյության,

Սակայն   լռում  եք,  ի  սեր   հայության,

Երկրիդ    այրերը   դարձրին   դավաճան,

Ինչպես   ասում   են`  Հսկան  չի   ընկնում`

Իր   յուրայինի  գնդակն  է   խոցում:

Ու  դուք   խոցվեցիք   լռելով   այդպես`

Քանի   որ   մեր   պատմության  միակ  վկան  եք:

 

31/03/2012 թ. Վ.Հ© VH   

Escribir comentario

Comentarios: 0