Ամանորյա ուղերձ «Ազատամարտիկի Հիշատակարանի» կողմից

 

 

Ամանորյա   ուղերձ   « Ազատամարտիկի  Հիշատակարանի »  կողմից

 

Սիրելի   բարեկամներ    և   ընկերներ   Շնորհավորում    եմ   բոլորիս  Ամանորի    և   Սուրբ   Ծնունդի    կապակցությամբ,   և   ցանկանում   եմ   նոր   նվաճումներ   և    հաղթանակներ:  Եվ   այս   Նոր   Տարին    մեզ   թող     բերի    նոր   Գիտակցական   միտք,   նոր    հայացքներ   և կողմնորոշվելու   ձիրք    որպեսզի     կարողանանք  հաղթահարել     և   իրականացնել    մեր   Ազգային   Գաղափարախոսությունը:    Թույլ   տվեք   այս   մաղթանիքի  ավելացնել    իմ   գրած    այս   պոեմը  

 

  Հոմանիշներ

 

Հոմանիշները   կարծես  կյանքում,

Ուղեկցում   են,  մեզ ամենուր,

Կյանքն  է  այդպես, դու՛  իմացի՛ր,

Հոմանիշն  է  մեզ   չափանիշ,

Միավոր  է   կարծես   չափման,

Համեմատում  ենք   ու   կշռում,

Ծանր  ու  թեթև   ենք  մենք   անում,

Հեռու  մոտիկ,  կարճ   ու  երկար,

Եվ   քաղցրահամ   և   դառնահամ,

Գեր   ու   նիհար,  սև   ու   սպիտակ,

Բուրումնավետ    և   գարշահոտ,

Հաստ   ու   բարակ,  անգին   էժան;

Լույս   ու   խավար,  գիտուն  անգետ,

Շա՜տ   են  նրանք, և բազմազան:

Ու   դառնում   է   մեզ   ուսուցիչ,

Հոմանիշը՛,   հենց   մեր   կյանքում:

Եվ   փնտրում   ենք,   մենք   ամենուր,

Լավը   վատից,   այդպես   զատում,

Եվ   փորձում   ենք   գտնել   կարծես,

Հոմանիշն   է   մեզ   չափ   դառնում:

Հոմանիշնե՛ր,   ինչա՜ն   ինչքա՜ն,

Բազմապիսի,   բազմաերանգ,

Եվ դառնալով,   մի   մե՜ծ   նժար,

Ու  չափելով,   հոգին   անգամ`

Ա՛յս   մարդկության...

 

Երկու   նժար,  մեկի  ծայրին   մենք   դնում   ենք,

Ազնիվ   մարդուն,  իր   գործերով,

Իսկ   մյուսի   վրա,  խաբեբային  և   խարդախին:

Եվ   կշռում  ենք,   հոմանիշով,

Հավատացյալ,   հայրենասեր,

Ազգադավան,   դավանափոխ,

Վախկոտ   մարդուն,   հերոսի   հետ,

Ու  կշռելով,   հոգիները   չարագործի,

Ազնիվ   մարդկանց   և   գործերը...

Մենք   փնտրում   ենք,   այդ   երկուսից,

Միայ՜ն   մեկի՛ն...

 

Թե՜ ուզու՞մ   ես,   քեզ   ճանաչել   դու՛  իսկապես,

Հոմանիշի՛ն, դու   հարցրու,   առանց   քաշվել,

Ո՞վ   է   արդյոք,   քո   ընկերը,   հարցրու   դու  քեզ,

Հոմանիշը   քեզ   կօգնի,

Գտնել   հարցիդ,   պատասխանը...

« Ընկերով   են   մեզ   ճանաչում »,

Հնուց   խոսք  է   մեզ   հասած,

Դա   այդպես   է,   ես   չեմ   ասել,

Սուրբ   գրքում   է   դա   գրված:

Մարդիկ   հարկավ,  իրենց   կյանքում,

Ունենում   են   ընկերներ,

Սակայն   ո՞վ   ես, իրականում...

Դու՛  հարցրե՞լ   ես   երբևէ:

 

Հոմանիշով   համեմատվի՛ր,   չափն   է   հոգու  իմացի՛ր,

Լա՞վն   ես   բարի,  քո   գործերով   պիտանի,

Թե՞  պատի՛ժ   ես,  մարդկանց   գլխին,

Չար   գործերով,  վայրենի,

Երկու   նժար,  միայն  երկու՛սն   իմացի՛ր...

Որտե՞ղ   ես   դու՛,   քո՛   գործերով,

Ո՞ր    նժարի՛ն,   բարու՛,   թե՞   չարի՛:

 

29/12/2012     

 

 

Escribir comentario

Comentarios: 0